Alle artikelen op deze pagina zijn door de verschillende amateurarcheologen onder eigen naam gepubliceerd.
In de zoekbalk hieronder kunt u eenvoudig een categorie kiezen.
Akkerdrang.
Door: Evert Ulrich.
Vooral in het voor- en najaar, wanneer de akkers braak liggen, zal menig amateurarcheoloog er op uit trekken om vuursteen te gaan zoeken. Een geweldige bezigheid. Belangrijk daarbij is natuurlijk te weten waar je moet zoeken. Dus enige kennis van landschap, grondsoort en ligging is een pre. En uiteraard een goede verstandhouding met de eigenaar van de akker of het stuk land waar je gaat zoeken. Grotere kampementen van jagers-verzamelaars werden veelal in het najaar opgezet. Dan immers zijn de vruchten en noten rijp. En de pelsen op z’n mooist. Zittend, rondom het vuur, spatte bij het bewerken van vuursteen regelmatig een stukje of brokje in het vuur. Als vuursteen sterk verhit wordt calcineert het en slaat het wit uit. Dit verbrande witte vuursteen vormt vaak de eerste aanwijzing voor een nederzetting op die plek. Als je geluk hebt vind je daarbij tientallen stukjes vuursteen, veelal afslagen en kernen. En als je veel geluk hebt zijn daaronder ook werktuigen. Elke steentijdperiode kent zijn eigen stijl van bewerking. Daaraan is het te danken dat je met gidsartefacten, als bijvoorbeeld pijlpunten, er al snel achter kunt komen uit welke periode deze afkomstig zijn. Nu zijn pijlpunten meestal gemakkelijk te herkennen en te plaatsen in een steentijdperiode. Maar wat nu als je er achter komt dat dezelfde plek duizenden jaren achtereen bezocht is geweest door jagers-verzamelaars.
Laat vuursteen zich dan ook nog zo gemakkelijk determineren?
